همانطور که می دانید برخی از شیلنگ آب حیاط و باغچه (نه همه) دارای یک درجه فشار هستند که به آن “فشار ترکیدگی” می گویند که نشان می دهد شلنگ قبل از ترکیدن چقدر فشار آب داخلی را تحمل می کند. فشار آب در شیلنگ برای اکثر منازل مسکونی بین 45 تا 80 پوند بر اینچ مربع (psi) است، اما فشار آب واقعی در شیلنگ می تواند بسیار بیشتر شود اگر اسپیگوت روشن بماند و شیلنگ با آب پر شود.
اکثر شیلنگ‌های مسکونی اگر قرار است به طور مکرر مورد استفاده قرار گیرند باید دارای فشار ترکیدگی حداقل 350 psi باشند. شیلنگ های ارزان قیمت ممکن است دارای فشار ترکیدگی کمتر از 200 psi باشند، در حالی که شیلنگ های پیشرفته می توانند با فشار ترکیدگی تا 600 psi عرضه شوند.
تعداد کمی از شیلنگ‌ها فشارهای کاری را به جای فشار ترکیدگی فهرست می‌کنند و این فشارها به میزان قابل‌توجهی پایین‌تر هستند، از حدود 50 تا 150 psi. آنها فقط میزان متوسط فشاری را که شیلنگ طراحی شده برای نگه داشتن آن در حین جریان آب به داخل و خارج نشان می دهد. فشار کاری 80 psi یا بالاتر توصیه می شود.
کوپلینگ ها
اتصالات یا اتصالات برنجی، آلومینیومی و فولادی ضد زنگ بیشترین دوام را خواهند داشت و در بسیاری از شیلنگ های متوسط و سنگین موجود هستند. شیلنگ های سبک ممکن است دارای اتصالات پلاستیکی باشند و معمولاً به اندازه اتصالات با کیفیت بالاتر دوام نمی آورند. علاوه بر اتصالات پیچی، برخی از شیلنگ‌ها دارای اتصالات فشاری با اتصال سریع هستند که اتصال و جدا کردن شیلنگ را از شیلنگ یا شیلنگ‌های دیگر ساده می‌کنند.
هنگام خرید شیلنگ، به خاطر داشته باشید که آیا نیاز به اتصال دو یا چند شیلنگ به یکدیگر دارید یا خیر. بسیاری از شیلنگ ها دارای کوپلینگ در هر دو طرف هستند، اما برخی از شیلنگ های نوع soaker فقط یک اتصال دارند – اتصالی که به منبع آب وصل می شود. اگر نیاز به اتصال یک سری شیلنگ خیسانده دارید، حتما به دنبال مدل هایی باشید که در دو طرف آن کوپلینگ دارند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.